jesteście zboczeni!

Ja również. Nie będę wam nic tumaczyć, bo nawet do siebie samej trafić już nie potrafię...

Bo jak to powiedzieć sobie samej, jak powiedziec jej, jak ci to powiedzieć?

Przestań więc wreszcie moja ja moja ty opisywać każde najdrobniejsze odczucie. Nadawać nazwę wszystkim emocjom. Przedstawiać uczucia zapominając o ich przeżywaniu...

I tak wszystko wykładam czarno na białym. Wyciągam z samej głębi siebie, wyrywam, zabieram... I wydobywam to wbrew naturze, zbyt szybko, nie dając sobie czasu by coś poczuć. By przeżyć.

Chcę czuć.

Nie wiedzieć co czuję. CZUĆ.