Zasypiając już, słodkie i niewinne me myśli ogarnęła fala nadciągającego ze wszechstron i atakującego bezwiednie freudyzmu. Chęć wyrwania z siebie tego potwornego Superego! Hmm... dla niewtajemniczonych krótko: Ego, Id, Superego- trzy „warstwy” naszej psychiki. Ego- warstwa reprezentacyjna, kierowana rozumem, uzależniona od wymogów społeczeństwa, stwarzająca nasz wizerunek... I dwie nie uświadomione strefy, drzemiące gdzieś w nas: Id- zbiór popędów i pożądań (np. instynkt seksualny, który nie podlega rozumowi i trzeba go ujarzmiać... No i Superego- strefa zakodowanego w psychice „wzorca” wymogów, norm kulturowych tradycyjnych religijnych...
A zatem wniosek numer jeden z dzisiejszej nocy jest dość skomplikowany. Superego. Mam. Aż w nadmiarze. A może nie? To dobrze że jest. Że znam granice... Że wiem kiedy w bezpośredniość, otwartość w stosunkach z ludźmi może wedrzeć się Id. Że nie przymierzając do niektórych nie „lezę w łapy pierwszemu lepszemu”... Źle? Nie. (Pomijam oczywiście niedawną przeszłość, alkohol i chęć wyszumienia się...)
Od 13 dni nie palę. I nie będę. I dlaczego? Bo nie chcę, bo nie chcę dla Niego. Jasne, że to Superego! I bardzo dobrze!!! Bo gdybym chciała kierować się Idem to zapewne siedziałabym teraz nie wiem gdzie, piła, paliła... Nie! Co ja mówię!? Przecież wcale nie ma na to ochoty! Ochota- Id. Może więc Superego tak stępiło moje instynkty że jestem już chodzącym rozsądkiem? Id. Jasne że jest. Ale taki jakiś inteligentniejszy. Cieszę się, że się zmienił. Ewoluował. Może więc Id też da się wychować...
Można zabłądzić w zakamarkach całej tej psychiki. Wniosek numer dwa i jednocześnie wniosek główny tej nocy jest bardzo prosty. W obecnym momencie mojego życia czuję, że najbardziej prawdziwą jest we mnie warstewka Ego. Czuję że chcę tego czego naprawdę chcę, nie ukrywam tego... Mam to... Żyję i postępuję zgodnie z samą sobą, Id toczy nieustanną walkę z Superego, ale dzięki temu mam ich po równo. Nie za dużo nie za mało. Czuję, że żyję tak jak chcę żyć. WŁAŚCIWOŚĆ? ZGODNOŚĆ? ODPOWIEDNIOŚĆ? PRAWIDŁOWOŚĆ? CHWILI...